De derde editie van Dutch Heritage Amsterdam is op meeslepende wijze vormgegeven, met het Zelfportret in de hoofdrol. Bezoekers worden bij binnenkomst aangekeken door zeventig paar ogen; een collage van zelfportretten van Rembrandt. Ook is er zeventiende-eeuwse muziek. Zo wordt de bezoeker naar het topstuk geleid. In de speelse atelierruimte is er aandacht voor het maakproces van verf met pigment en ook de etstechniek, waar Rembrandt om bekend staat, wordt behandeld. In de bioscoopruimte wordt een biografische film van de kunstenaar getoond en in de laatste ruimte van de presentatie worden alle zelfportretten van Rembrandt op chronologische wijze gepresenteerd, in de setting van een fotorolletje. We zien hem ouder worden, van jongeman tot grijsaard. Ook ontwikkelt zijn stijl. In zijn vroege werken zien we Rembrandt experimenteren met zijn eigen gezicht. Op latere portretten straalt een succesvolle kunstenaar, met een zelfverzekerde houding en mooie kleding. De schilderijen in Rembrandts laatste levensjaar zijn anders. Het lijkt een eerlijkere weergave van de werkelijkheid, vol emotie. In de tentoonstelling is er een speciale kleuropdracht voor kinderen: maak een zelfportret in de vorm van een masker.
Over Zelfportret (1669) van Rembrandt van Rijn
Geen zeventiende-eeuwse kunstenaar maakte zoveel zelfportretten als Rembrandt van Rijn. Dit zelfportret dateert uit 1669, Rembrandts laatste levensjaar. Men is al snel geneigd een oude man te zien. Maar ondanks zijn grijze haren en zijn verouderde huid is toch niet te zien dat zijn einde nadert. Integendeel, de meester was hier op zijn best en schilderde zichzelf eerlijk en treffend.
Als geen ander wist Rembrandt hoe hij met verf een driedimensionaal hoofd op het doek kon zetten. Sommige delen van zijn schilderij werkte hij nauwelijks uit, terwijl hij de meest expressieve delen juist heel veel aandacht gaf. Gedetailleerd kun je zijn zelfportret niet noemen – als je er met je neus
bovenop staat, zie je niets anders dan vegen en klodders verf. Maar wanneer je afstand neemt, kun je er niet omheen: het is Rembrandt die je indringend aankijkt.
Over Dutch Heritage Amsterdam
De serie telt in totaal vier afzonderlijke meesterwerken en museale samenwerkingen. Het is een programmering met wereldberoemde publiekslievelingen in het gebouw van de Hermitage. Het melkmeisje van Johannes Vermeer uit het Rijksmuseum deed de aftrap. Gevolgd door het werk van Vincent van Gogh, Het Gele Huis (De straat) uit het Van Gogh Museum. Nu te zien is het Zelfportret van Rembrandt van Rijn uit het Mauritshuis (t/m zondag 24 juli). De toren van Babel van Pieter Bruegel I uit Museum Boijmans Van Beuningen sluit de serie af (dinsdag 26 juni t/m zondag 28 augustus). Lees meer op dutchheritageamsterdam.nl
Nu te zien in het gebouw van de Hermitage
Er is nog veel meer te beleven in het museum. Het Amsterdam Museum toont een collectiepresentatie over de bekende en minder bekende geschiedenis van de stad onder de naam Panorama Amsterdam: een levende geschiedenis van de stad naast diverse tijdelijke tentoonstellingen waaronder Welkom in de Noordside en Koloniale verhalen: work in progress. Museum van de Geest presenteert de tentoonstellingen Democracy en For the Love of Art met een zeer verrassende kunstcollectie die een kijkje geeft in het leven van de maker. In de binnentuin van het museum is er iedere zaterdag een markt met verse, lokale producten.
Noot voor redactie, niet voor publicatie:
Beeldmateriaal
Beeldmateriaal is rechtenvrij beschikbaar via hermitage.nl/pers.
Contact Hermitage Amsterdam
Afdeling Communicatie, Educatie & Marketing
Madeline van Vliet en Stella Küçüksen 020 530 87 55 | pressoffice@hermitage.nl
